چشمی که سرشار از امید بود (تقدیم به کودکان آسمانی)

چشمی که سرشار از امید بود  ...

(تقدیم به همه کودکان آسمانی)

اینجوری به رنگ و روم نگاه نکن

یــادمـــه همـیشه روبـــــرا بـــودم

چه زودم گذشتن اون روزای خوب

مثه پـروانـه تـو بــاغ رهــا بــودم

بیـا دسامــو بگیر تو ایــــن روزا

دوس دارم همش کنــارت بمــــونم

نـزار از آغــــوش تـو جــدا بشم

بـزار که تو حس و حالت بمـونم

  

لحظه های خـوبمو تو می بینی؟

دارن آهسه به آخــــر می رسن

دوس دارم این روزارو هر چه کمه

نگـو این طفلکیها چـی می کشن

گـــوشه قلـب تـــو آشیـــــــونمه

با تپشای دلت جـــون مـی گیرم

وقتی آغوش تو را حس می کنم

درکنار تو مـن درمون می گیرم

گــل زردم گم شدم تو بــرهـــوت

دلـــــم آتیشه همـش در التهـــاب

چشام هی زل می زنن تو آسمون

تا واسه من بباره چند قطــره آب

گوشه ای موهامو مشکی می کشم

دوس ندارم گـریه هات سر برسن

دوس ندارم خیس بشن ترانه هام

واژه هـا تو ایـن هــــوا پر بکشن

ای خـدا چقد تو خوبی این روزام

تـو همیـن دور و ورا نــزدیکـمی

چقـد آروم می شم این وقت دعــا

روشنـی بـخش دل تـــاریکـــمی

***

میر حمزه طاهری هریکنده ای نوپا