دنیای کودکی ام ، یادش به خیر

دنیای کودکی ام چه خوب بودن یادش به خیر ...

دنیای کـــودکی هام چـه خوب بودن یادش به خیر

وقت بازیگوشی هام چه خوب بودن یادش به خیر

یاد اون روزا به خیر (2)

یادمـــــه دمپایی پاره پاره دوختــــه می شد

پاهای خاکی و زخمی تو حیاط شسته می شد

دسای زخمی همش با پارچه ای پاک می شدن

سر و صورتامونم پر از گل و خاک می شدن

یادمــه غــــروبا اون تاریکی و وقــــت اذون

با صــــدای مامانا می دوئیدیم تـــو خونمون

مــــادرم شلـوار و اون پیرنمــــو پینه می زد

آقاجون مـــوهامو از ته روزای جمعه می زد

یاد اون روزا به خیر (2)

یادمه مامان کبری کم واسمون قصه می گف

ننه کلثوم همیشه توی ایـــوون قصه می گف

یادمه شلــوغ بودیم همسایه ها شاکــی بودن

دوتا پامون اون موقع کفشای لاستیکی بودن

یادمــه تیرکمـــــــونا واسه پرنـــده نبــــودن

قاتل شیشه های در و پنجـــــره هـــــا بــودن

یادمــه خـــــراب می کـــردیم لــونه زنبورا رو

پارچه آتیش می زدیم ســوراخای دیــوارا رو

یاد اون روزا به خیر (2)

یادمه بازی می کـــردیم تا غـــروب تو کـــوچمـــون

قایم وشک ، لی لی و هفت سنگ همــه یه درمیـــون

جــورابای کهنه مون تـوپ واسه بازی جور می شد

هر کی می سوخ تو بازی زود از ماها او دور می شد

یادمـــه چـــــوب انار واسه ادب بود خـــــــــونه ها

اثرش باقی می مـــــون چــــن روزی اون رو تـن ما

یادمه مکتب خــونه دس و پامــــون فلک مـــی شد

هر کــی دل به درس نمی داد قسمتش کتک مـــی شد

یاد اون روزا به خیر (2)

یادمـه تابسونا شلــوغ می شد تو شالیزار

خیلی ها می اومدن واسه درو و واسه کار

یادمـه زمینامــون پر از گل و آبـــی بودن

رو کول مامان بابا کوهی پر از شالی بودن

یادمه چکمه لاستیکی تو پا کلاس بـــودن

پیرنای کومـــــوایی تو تنمون لباس بـــودن

یادمــــه پیاده مدرسه مـــــی افتادیم بــــه را

غروبا تاریک می شد می دوئیدیم به خونه ها

یاد اون روزا به خیر (2)

یادمـــه گنجیشکا سقف خونمــون لـــونه بودن

غـــذای اضافمــــــــون واسه اونا دونــــه بودن

یادمــه گنجشکی از هیچ بچـــه ای دور نمی شد

هرچه بیشتر می شدن دامی واسش جور نمی شد

یادمـــه چلچــه ای با گل رو سقف لـــونه می چید

پی به اسرار خـــدا می برد کسی اونــــو مـی دید

یاد اون روزا به خیر (2)

دوس دارم برم به اون روزای خوب کودکیم

دوس نـــــــدارم ببینم دنیای مـــاشین الکیم

دوس دارم این شعرمو بچه ها امروز بخونن

یاد اون روزا بـــرن کـــــودکی هامـو بدونن

دوس دارم تو دل بچـه هـا همش شادی باشه

دوس نـــــــدارم قسمت یه بچـه تنهایی باشه

***

میر حمزه طاهری هریکنده ای ( نوپا)